مدح و شهادت امام حسن عسکری علیهالسلام
افـسوس که آئینه نصیـبش سنگ است در کوچۀ بیکسی عجب دلـتنگ است هر روز غـروب خـون شده قـلبش که اینقدر غـروب سامرا خـونرنگ است ******************** یک عمر غریبی و اسیری سخت است دلتنگی و بغض و سر به زیری سخت است از چـهــرۀ تـو شـکـسـتـگـی مـیبـارد در اوج جوانیات چه پیری سخت است ******************** امروز که صاحبِ عـزایت زهـراست چـشم هـمه از غـم تو دریـا دریـاسـت داغ تــو شـکــسـت قــامـت عــالــم را تو رفتی و «سُرَّ مَن رَأی» بیمعناست ******************** همچون شب قدر، قدر تو مکتوم است با تو جـلـوات چـارده مـعـصـوم است گـفـتـند به طعـنه حـج نشد رزقـت! نه کعـبه ز طواف روی تو محروم است ******************** با قلب شـکـسته شـرح هـجـران دادی یک عـمـر بـهـانـه دسـت بـاران دادی آنقـدر تو «یا حـسین عـطشان» گـفتی تـا آخـر کـار تـشــنـه لـب جــان دادی ******************** دل را به مـقام قـرب خـود راهـی کن سرشار ز عشق و شـور و آگاهی کن گـاهی به نـگـاه خـود مرا هـم دریـاب یـعــنـی تـو مــرا بــقــیـة الـلّـهـی کـن |